Odkrywamy na nowo twórczość polskiego rzeźbiarza i medaliera, Eugeniusza Sawczyna. Dokumentujemy i zabezpieczamy jego spuściznę artystyczną.

Eugeniusz Sawczyn

– polski rzeźbiarz i medalier. Urodził się w 1956 r. w Olszanicy. Ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Stanisława Wyspiańskiego w Jarosławiu. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby.

Po uzyskaniu dyplomu w 1981 roku pozostał na macierzystym wydziale ASP i do 1990 roku pracował jako asystent, a potem adiunkt. Wyemigrował do Kanady. Brał udział w wielu polskich i zagranicznych konkursach, a także ekspozycjach rzeźby i medalierstwa. Zmarł w Toronto w 1998 roku.

Jego rzeźby oddają zarówno kruchość ludzkiej egzystencji, jak i ogromną siłę ludzkiego ducha. Większość z nich to odlewy z brązu wykonane techniką traconego wosku.

Ktoś napisał, że w sztuce Sawczyna: „choć jej materią jest metal – chodzi o ekspresję światła”. Tak faktycznie jest, bo zdarzają się artyści, którzy wnoszą do naszego życia światło, nawet jeśli malują ciemnymi barwami. I za ten dar jesteśmy im winni wdzięczność oraz pamięć. Tą właśnie powinnością kierujemy się w naszym projekcie upamiętnienia jego dzieła.

Wydaje się nam to tym ważniejsze, że artysta, który ostanie lata swojego twórczego życia spędził na emigracji, jest wciąż zbyt mało znany w swojej ojczyźnie.